Yine çok uzun bir ara olmuş. Ama bu ara öyle böyle güzel bir ara değil. Hayatımıza bir fıstık daha katıldı. 4 kişilik bir çekirdek aile olduk. Çok şükür Allah'ıma.
Bu arada tabi en son yazdığımda işten ayrılmış evde olmaya karar vermişim. Ondan sonra patronum bana büyük bir güzellik yaptı ve 8 ay sonra işe döndüm hem de erken çıkıyorum. İşe 2mayıs da döndüm 7haziranda hamile olduğumu öğrendim 💞 doğum izninde çok sevdiğimiz Fevziye teyzemizi Allah karşımıza çıkardım ve ben tekrar işe başlayabildim. Ve asla gözüm arkada değil.
Tibet okula başladı hatta 2. Sınıf oldu. Bütün dünya pandemiyle boğuşuyor evlerimize hapis olmuş yaşarken biz de bir şekilde bütün aile İzmir de yakalandık covid e. Ama çok şükür en çok korktuğumuz babam bile sağlıkla atlattı. Hepimiz iyiyiz çok şükür. Ama hayat bana bir daha ders verdi. Kimin dostum olduğunu kimin iyi gün dostu olduğunu öğrendim. Canım arkadaşım Funda bize 3günlük yemek taşıdı yetmedi sürekli de ihtiyacımız var mı diye sordu. Ondan başka düşünen olmadı malesef. İşte böyle..
Bunun harici değişmeyen tek şey sanırım Tibet in uykusu🙈 hala uyumayı sevmiyor. Yatsa da 1 saat uyumuyor. Kudurukluk bitmiyor bitmeyecek de sanırım. Sağlıklı olsun yeter ki. Melis de abisini göre göre o da kuduruğun önde gideni oldu 🤩 Allah'ıma sonsuz kere şükürler olsun ki böyle 2 çocuklu bir anne oldum. Bazen çok bunalıyor olabilirim ama iyi ki varlar...
