22 Mayıs 2014 Perşembe

neymiş, gezcekmişiz

Gecen hafta sonu sarımsaklı ya gittik. Canim Eylemcim de orda olacak diye onceden program yaptık. Bizim sarımsaklı ya gideceğimizi duyan canim kardeşim ve canim ablam da geldiler ki sevinç üstüne sevinç yaşadık. Özellikle Tibet çok mutlu oldu. Herkesi çok özlemiş bebeğim. Bütün hırçınlığı geçti orda. Bababeey in evini çok sevdi. Geçen sene de gittik ama untmuştur tabi canim oğlum benim. Mercan Demir onlar da çok iyi geldi bize. Onlarla beraber Cunda ya gittik. Ertesi gün Eylemlerle gittik.  Bu sefer yukardaki kütüphane ye çıktık. Akşam da Ezginin kınası. Ertesi gün Eylemin annelerini ziyaret. Bu arada da dedemiz tarafından yapılan masaya yardimlar,,,, anca bugün kendimize gelebildik. Biz alışmışız sakin hayata bu kadar hareket bizi bizden aldı. Ama çok da iyi geldi. Orası apayrı:)
Neyse masanın fotoğrafı var sadece. Tabletten zor oluyor böyle.  Neyse şimdilik böyle olsun. Iyi geceler..



12 Mayıs 2014 Pazartesi

En güzel hediyemin en kötü hediyesi

Ne mi? Tabi ki uykusuzluk. Az önce uyudu yine ve gündüz sadece 40 dakika uyuduğu halde böyle.  Nasıl olucak çok çaresiz hissediyorum kendimi bu konuda. Sabahları erken kaldırınca da durum çok farklı olmuyor. Öğlen uyumadan da olmuyor. Akşam bu sefer çok hırçın oluyor. Dişleri bir bitsin o zaman inşallah odasını da ayırırım, kendi kendine de uyuturum. E be oğlum benim güzel oğlum.  Ne zor büyüdün sen. Kuzum benim. Kızamıyorum sana çok ama inan içimde fırtınalar uçuşuyor :)

Bugün anneler günü olması benim için çok fark etmedi. Tibet az daha büyüse belki farklı olur. Ben annemden ayrı oldugum için sanırım bir garip haller içindeyim.  Özledim annemi. Babamı özledim.  Ablami, Demiri, kardeşimi, Mercani,,,
Ben hep bu hisler içinde olucam yanlarına gidinceye kadar biliyorum.

Her neyseeeee,
Instagramda kreşe giden çocuğu olanlara yaptırmış öğretmenleri bundan ben de bayıldım.  Yanında da "bundan sonra evde silmekten yorulduğun parmak izlerim azalacağı için sana elimin izini hediye etmek istedim" yazıyordu. Hem okudum hem ağladım.  Ben de aynadaki ve masadaki izlere çok takılıyordum. Vazgeçtim. Onurla Tibeti tuttuk kollarından boyadık elini ve baskısını yaptık. Çerçeveye de koydum ama bir güzel oldu ki. Canım oğlum evde heryerde senin izlerin olsun her zaman. Varsin uykusuz geceler de olsun. Sen sağlıklı ol, mutlu ol, yanımda ol yeter. Sen bana annelik duygusunu tattırdın ya ben Allahtan daha ne isterim. Seni çok seviyorum canım oğlum.


11 Mayıs 2014 Pazar

Böyle geceleri seviyorum

Tibet bugün doktor yoğunluğunun üstüne uyumadığı ve dün gece geç yattığı için  bu gece 8.45 de uyudu. Ben de nihayet sevimli zurafamı bitirdim. Ama cooook tatlı oldu bu zürafacık. Tibet yarın sabah görünce napıcak bakalım.

Şimdilik sadece bu fotoğraf, devamı günışığında. Tabi güneş gelirse. Ozletti kendini Bursa semalarında. Bu arada çok şükür ki kuzumun ters giden bir durumu yokmuş. Allahım sağlık ver bütün bebeklerimize. Amin♡♡♡♡



10 Mayıs 2014 Cumartesi

tibetle coook isimiz var

Saat şu an 1 ve tibet uyuyali yarım saat oldu. Ne yapıcaz nasıl yapıcaz bilmiyorum ama buna ne ömür ne sinir dayanır.

Uykusu var, uyumuyor eşşek:) bu arada "éşşek seni" diyorum bayılıyor.  Ne hayaller kuruyorum uyuyunca şunu yapar bunu yaparım diye ama boş.  Neyse ki fili dün diktim bitirdim, harika oldu bence. Kumaş cok yakıştı.  Bugün gündüz de zurafayı diktim ama ayakta duramadi hayvancağız bir türlü:) o yüzden daha tamamlayamadım onu. Ama kumaş file daha uygundu sanırım.  Neyse dikilmiş dikilmiştir, önemli olan ayakta tutabilmek:))))

Ben yatayim artık yarin iş çok.  Doktora gidicez en önemlisi kalp doktoruna. İnşallah bir sorun görmez de iyi haberlerle geliriz evimize. Simdilik iyi geceler,,





5 Mayıs 2014 Pazartesi

kestim biçtim dikicem ama ne zaman:)

Bu akşam oturdum bir güzel fil, zürafa, bir de bezbebek kalıbı çıkardım. En yakın zamanda dikmek istiyorum. Mercanım geldi gitti bebeğime yumurta hazırlamadım. Çok şaşkın oldu bu teyze çok.  Kuzuma fil yapıcam, Tibetin filiyle cok güzel oynadı. Beni affet annesi nasıl atladım bilmem. Aslında yumurta için çoktan kafamda planlar vardı ama işte neyse artık.  İzmir'de elden veririz gidince.

Bugün Hıdrellez malumunuz. Dileklerimi yazdım bir kağıda,  kimisini çizdim. Bahçede gül ağacı da var ama Onur hayatta izin vermez boyle bişeye.  Ben de çamaşır askılığına balkona astım.  Yağmur eritse de bir an önce olsa dileklerimiz hepimizin. Hepimiz için hayırlısı olsun inşallah ama 2 tane var ki onlar noooolur olsun Allahım. Olunca söylerim :))

Şu videoyu koyayım arşivi olsun. Tibet büyüyecek kaybolur belki evde biryerlerde. Burdan izlerim hatıra kalır.  Şimdilik herkese iyi geceler.