27 Nisan 2015 Pazartesi

Her geçen gün büyüyor benim kuzum

Bu fotoğraflar telefondan ne çabuk büyüyor benim kuzum. Seni çok seviyorum annesinin birtanesi 







24 Nisan 2015 Cuma

yıllar geçiyor sen ne dersen de...

Yazmayalı neredeyse 1 sene olmuş. Hayat nerden nereye. Son yazımı Bursa' da yazmışım. Şimdi İzmit'teyiz.
1 sene neler aldı götürdü, yeni neler getirdi. Ama en güzeli huzur. İzmit bize en çok huzuru getirdi.
Tibet okula başlayacak kadar büyüdü :) Her ne kadar alışamasa da gidiyor ki iki yaş dönemini biraz daha hafif yaşayabiliyoruz. Öfke nöbetleriyle baş ediyoruz. Sabırlar azalıyor.  Bir an önce geçse şu dönem de tatlı oğlum tadından yenmese.
Tibetin büyümesiyle benim de kendime ayırdığım zaman arttı bu da el işlerinde yenilikler yapmama imkan sağladı.
İzmit'te ilk zamanlar çok yalnızlık yaşadıysak da alışıyoruz mutluyuz seviyoruz.  Kim bilir hayat belki bizi bir daha izmir'e gönderir :)