neymiş, gezcekmişiz

Gecen hafta sonu sarımsaklı ya gittik. Canim Eylemcim de orda olacak diye onceden program yaptık. Bizim sarımsaklı ya gideceğimizi duyan canim kardeşim ve canim ablam da geldiler ki sevinç üstüne sevinç yaşadık. Özellikle Tibet çok mutlu oldu. Herkesi çok özlemiş bebeğim. Bütün hırçınlığı geçti orda. Bababeey in evini çok sevdi. Geçen sene de gittik ama untmuştur tabi canim oğlum benim. Mercan Demir onlar da çok iyi geldi bize. Onlarla beraber Cunda ya gittik. Ertesi gün Eylemlerle gittik.  Bu sefer yukardaki kütüphane ye çıktık. Akşam da Ezginin kınası. Ertesi gün Eylemin annelerini ziyaret. Bu arada da dedemiz tarafından yapılan masaya yardimlar,,,, anca bugün kendimize gelebildik. Biz alışmışız sakin hayata bu kadar hareket bizi bizden aldı. Ama çok da iyi geldi. Orası apayrı:)
Neyse masanın fotoğrafı var sadece. Tabletten zor oluyor böyle.  Neyse şimdilik böyle olsun. Iyi geceler..

En güzel hediyemin en kötü hediyesi

Ne mi? Tabi ki uykusuzluk. Az önce uyudu yine ve gündüz sadece 40 dakika uyuduğu halde böyle.  Nasıl olucak çok çaresiz hissediyorum kendimi bu konuda. Sabahları erken kaldırınca da durum çok farklı olmuyor. Öğlen uyumadan da olmuyor. Akşam bu sefer çok hırçın oluyor. Dişleri bir bitsin o zaman inşallah odasını da ayırırım, kendi kendine de uyuturum. E be oğlum benim güzel oğlum.  Ne zor büyüdün sen. Kuzum benim. Kızamıyorum sana çok ama inan içimde fırtınalar uçuşuyor :)

Bugün anneler günü olması benim için çok fark etmedi. Tibet az daha büyüse belki farklı olur. Ben annemden ayrı oldugum için sanırım bir garip haller içindeyim.  Özledim annemi. Babamı özledim.  Ablami, Demiri, kardeşimi, Mercani,,,
Ben hep bu hisler içinde olucam yanlarına gidinceye kadar biliyorum.

Her neyseeeee,
Instagramda kreşe giden çocuğu olanlara yaptırmış öğretmenleri bundan ben de bayıldım.  Yanında da "bundan sonra evde silmekten yorulduğun parmak izlerim azalacağı için sana elimin izini hediye etmek istedim" yazıyordu. Hem okudum hem ağladım.  Ben de aynadaki ve masadaki izlere çok takılıyordum. Vazgeçtim. Onurla Tibeti tuttuk kollarından boyadık elini ve baskısını yaptık. Çerçeveye de koydum ama bir güzel oldu ki. Canım oğlum evde heryerde senin izlerin olsun her zaman. Varsin uykusuz geceler de olsun. Sen sağlıklı ol, mutlu ol, yanımda ol yeter. Sen bana annelik duygusunu tattırdın ya ben Allahtan daha ne isterim. Seni çok seviyorum canım oğlum.

Böyle geceleri seviyorum

Tibet bugün doktor yoğunluğunun üstüne uyumadığı ve dün gece geç yattığı için  bu gece 8.45 de uyudu. Ben de nihayet sevimli zurafamı bitirdim. Ama cooook tatlı oldu bu zürafacık. Tibet yarın sabah görünce napıcak bakalım.

Şimdilik sadece bu fotoğraf, devamı günışığında. Tabi güneş gelirse. Ozletti kendini Bursa semalarında. Bu arada çok şükür ki kuzumun ters giden bir durumu yokmuş. Allahım sağlık ver bütün bebeklerimize. Amin♡♡♡♡

tibetle coook isimiz var

Saat şu an 1 ve tibet uyuyali yarım saat oldu. Ne yapıcaz nasıl yapıcaz bilmiyorum ama buna ne ömür ne sinir dayanır.

Uykusu var, uyumuyor eşşek:) bu arada "éşşek seni" diyorum bayılıyor.  Ne hayaller kuruyorum uyuyunca şunu yapar bunu yaparım diye ama boş.  Neyse ki fili dün diktim bitirdim, harika oldu bence. Kumaş cok yakıştı.  Bugün gündüz de zurafayı diktim ama ayakta duramadi hayvancağız bir türlü:) o yüzden daha tamamlayamadım onu. Ama kumaş file daha uygundu sanırım.  Neyse dikilmiş dikilmiştir, önemli olan ayakta tutabilmek:))))

Ben yatayim artık yarin iş çok.  Doktora gidicez en önemlisi kalp doktoruna. İnşallah bir sorun görmez de iyi haberlerle geliriz evimize. Simdilik iyi geceler,,

kestim biçtim dikicem ama ne zaman:)

Bu akşam oturdum bir güzel fil, zürafa, bir de bezbebek kalıbı çıkardım. En yakın zamanda dikmek istiyorum. Mercanım geldi gitti bebeğime yumurta hazırlamadım. Çok şaşkın oldu bu teyze çok.  Kuzuma fil yapıcam, Tibetin filiyle cok güzel oynadı. Beni affet annesi nasıl atladım bilmem. Aslında yumurta için çoktan kafamda planlar vardı ama işte neyse artık.  İzmir'de elden veririz gidince.

Bugün Hıdrellez malumunuz. Dileklerimi yazdım bir kağıda,  kimisini çizdim. Bahçede gül ağacı da var ama Onur hayatta izin vermez boyle bişeye.  Ben de çamaşır askılığına balkona astım.  Yağmur eritse de bir an önce olsa dileklerimiz hepimizin. Hepimiz için hayırlısı olsun inşallah ama 2 tane var ki onlar noooolur olsun Allahım. Olunca söylerim :))

Şu videoyu koyayım arşivi olsun. Tibet büyüyecek kaybolur belki evde biryerlerde. Burdan izlerim hatıra kalır.  Şimdilik herkese iyi geceler.

özlem bitmiyor

Daha 3 hafta oldu ama simdiden izmirdekileri cok özledim. Demir krese başlıyor,  Mercan hergecen gun büyüyor aklım onlarda, annemde, babamda. Iki annemde. Bakalım bir daha ne zaman gideriz artik onlar gelseler di mi yeter yani:)))

Demircim Mercanim sizi cok seviyorum çok özledim.Demirin geç kalmış doğumgünü fotoğrafları da bunlar. Daha çok ama Onlar bilgisayarda. Teyzesinin ilk göz ağrısı canım benim. Sağlık dolu , şans dolu yaşların olsun. Seni çok seviyoruz. Tibet de Onur Abin de seni Çok seviyor. Canım benim canım.

OIey! Sonunda

Hayatımda bu aralar bu yaramaz çocuktan başka birşey yok. Ama cok da tatli degil mi, canim benim. Su an uyudugu icin ve de erkenden uyuduğu icin benden mutlusu yok. Babamiz da Eliz&Yanki  nin babasiyla oyun oynamacada. Ben de canim Eylemcigimi yolcu ettikten sonra ooooh kafa dinlemecedeyim. Evde böyle yalnızlığı da özlüyorum diyordum ki evimizin direği canim kocam geldi:P

Uzun zaman oldu yazmayali. Tarayiciyi değiştirmek hiç aklima gelmemişti. Sorunlar bölümünde yaziyormus halbuki. Neyse bu uzun zamanda ben neler mi yaptim? Bebekler, kapı süsleri falan filan ama en önemli olay sanirim Eylemlerin taşınması oldu. Ne kadar alışmısim meğerse.  Bu durum tabi beni biraz bunalima sürükledi veee 3 hafta gittik izmirde kaldık.  Bana da iyi geldi Tibete de. Hem meme emmekten de kurtulduk, bana göre tabi. Ben özgürlüğüme kavuştum, Tibet de ilk aşkının acisini hala atlatamadi. 3, 5 hafta oldu gecen gün huysuzdu. Ne istiyorsun kuzucum nolur yeter artık dedim. Gözlerime bakarak "memme" dedi. Canim oğlum benim. Bu da gececek de, bu oglanin uykulari ne zaman duzene girecek acaba.

Neyse fotoğraf paylaşabiliyor olmanin mutluluguyla fotograflarimi ekleyim ve de gidip uyuyim malum hala 3-4 kez uyaniyoruz. Demirin doğumgünü de bir harikaydı cok güzeldi, onun fotoğraflarını daha sonra paylaşayım.  Simdilik sadece elislerim olsun. Iyi geceleeeer,,

Teknoloji sen nasıl bişeysin

Cok uzun Zaman olmuş yazmayaIı.Ama neden bir sor bakalım. Yazsam da fotoğraf ekleyemiyorum .Ondan!
Bu nasıl iş ben anlamadım. Teknolojiye keşke bu kadar uzak durmasaymışım.sorunu çözemiyorum engin bilgilerim yeterli Olmuyor bir türlü. Yoksa bu kadar zamandır hiubirsey yapmıyor değilim. Ama fotoğrafsız bir anlamı Olmuyor yazının. Neyse bakalım Onur gelsin de bir de O baksın aman yaaa . Sevmemekte haklıyım . HHıh!"

iyki dogmusum ben

30 ne zaman oldum da bitti anlamadim ama bundan sonrasini saymayi asla düşünmüyorum. :) Hayat bana cok güzellikler getirdi. En başta guzel ailemi, sonra canım kocami, ikinci ailemi, en cok da benim canim oglumu getirdigi icin mutluyum. Bundan sonra da insallah hayat hep guzelliklerle dolsun bütün herkes içinSağlık mutluluk ' huzur ' bol para olsun bundan sonra.

Bana kalan zamanda yaptıklarım da bunlar

Bu çantayı çok uzun zamandır yapmayı planlıyordum ama bir türlü elime alamadım. Yılbaşı yemeği bahanem oldu, 3 saatte diktim bitti. Tokasını ben yapmadım yanlış anlaşılmasın. Aslı'yla daha Tibet'in adı yokken çarşıdan almıştık, nihayet kullandım. Aslı da almıştı ama bakalım o ne zaman vakit bulur böyle işlere malum 2 bıdıkla biraz zor:)

Bu da Eliz Hanımın bebeği. Saçlar çok istediğim gibi olmadı ama elbisesi çok tatlı oldu. Büyüsün de oynasın benim güzel Elizcim.

Bu mavi saçlı fıstık da Gülşahın arkadaşı Ebrunun kızı Sezin'e. Kardeşimin yanında olduğu için teşekkürler.

Bu da annemin gün arkadaşı Ayten teyzenin torunu Eda'ya.Çok acele yaptım süper olmadı ama fena da değil gibi.

Aklımda daha bir sürü yapılacak listesi var ama ne zaman nasıl olur bilemem..

2 böceğe 1 çiçek hem de en mis kokulusundan

Ne yoğun günler yaşadık, haliyle bloğa hiç el süremedim. Bizim Tibet oğlan larenjit oldu, nolur bi daha hasta olmasın. Çünkü bu hastalık bitirdi kuzucuğu da beni de. Babamız iş nedeniyle Ege bölge turu yapacağından 21 Aralık'ta Elizcik ve Yankıcığın doğumlarını görüp onlara doyamayıp çıktık yola. Gülşah'ı görünce zaten anladım bizim Mercan Hanımın erken geleceğini. Annesi 2 Ocak diyordu ama kızı erken davrandı. Biliyor tabi annesi o güne kadar dokuz doğurur, üzmedi anneciğini sürpriz yaptı geldi. Hastanede çok beklettiler ama bilseydik bu kadar güzel bu kadar tatlı bişey gelecek ağzımızı açmazdık. Allahım o ne güzel bişeydi. Tibet'in yine huzursuzluğu üstündeydi. Beni canımdan bezdirdi ama O güzellik herşeyi unutturdu. Daha da dönmesem orda kalsam diye çok istedim ama şartlar pek istediğimiz gibi olmadı. Bir dahaki gidişimizde daha büyüyüp ele avuca gelecek kadar olsun daha tadına varırız. Boool bol içime çektim kokusunu ama doyamadım. Eldivenlerini alacaktım ama unutmuşum. Çok güzel fotoğrafları vardı onları alacaktım ama Onur ben hallederim dedi sadece yılbaşı fotoğraflarını almış:(( Annesiyle telefonda bile konuşamıyoruz fotoğraf nasıl göndersin. Burdan mesaj göndermiş olayım anlarsa:))))

25 Aralık 2013. Aramıza hoşgeldin Mercan Seyis. Teyzelerin seni çok seviyorlar.