1 sene neler aldı götürdü, yeni neler getirdi. Ama en güzeli huzur. İzmit bize en çok huzuru getirdi.
Tibet okula başlayacak kadar büyüdü :) Her ne kadar alışamasa da gidiyor ki iki yaş dönemini biraz daha hafif yaşayabiliyoruz. Öfke nöbetleriyle baş ediyoruz. Sabırlar azalıyor. Bir an önce geçse şu dönem de tatlı oğlum tadından yenmese.
Tibetin büyümesiyle benim de kendime ayırdığım zaman arttı bu da el işlerinde yenilikler yapmama imkan sağladı.
İzmit'te ilk zamanlar çok yalnızlık yaşadıysak da alışıyoruz mutluyuz seviyoruz. Kim bilir hayat belki bizi bir daha izmir'e gönderir :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder