Ne yoğun günler yaşadık, haliyle bloğa hiç el süremedim. Bizim Tibet oğlan larenjit oldu, nolur bi daha hasta olmasın. Çünkü bu hastalık bitirdi kuzucuğu da beni de. Babamız iş nedeniyle Ege bölge turu yapacağından 21 Aralık'ta Elizcik ve Yankıcığın doğumlarını görüp onlara doyamayıp çıktık yola. Gülşah'ı görünce zaten anladım bizim Mercan Hanımın erken geleceğini. Annesi 2 Ocak diyordu ama kızı erken davrandı. Biliyor tabi annesi o güne kadar dokuz doğurur, üzmedi anneciğini sürpriz yaptı geldi. Hastanede çok beklettiler ama bilseydik bu kadar güzel bu kadar tatlı bişey gelecek ağzımızı açmazdık. Allahım o ne güzel bişeydi. Tibet'in yine huzursuzluğu üstündeydi. Beni canımdan bezdirdi ama O güzellik herşeyi unutturdu. Daha da dönmesem orda kalsam diye çok istedim ama şartlar pek istediğimiz gibi olmadı. Bir dahaki gidişimizde daha büyüyüp ele avuca gelecek kadar olsun daha tadına varırız. Boool bol içime çektim kokusunu ama doyamadım. Eldivenlerini alacaktım ama unutmuşum. Çok güzel fotoğrafları vardı onları alacaktım ama Onur ben hallederim dedi sadece yılbaşı fotoğraflarını almış:(( Annesiyle telefonda bile konuşamıyoruz fotoğraf nasıl göndersin. Burdan mesaj göndermiş olayım anlarsa:))))
25 Aralık 2013. Aramıza hoşgeldin Mercan Seyis. Teyzelerin seni çok seviyorlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder