Bu zamanda anladığım ders aldığım çokşey var hayatta. Mesela artık kimseye güvenemeyeceğimi, dostum sandığımın zor günümde yanımda olmadığını, tahmin edemeyeceğim insanlardan gördüğüm desteğin şaşkınlığını, en çok da insanların kalplerinin ne kadar da hırs ve nefretle dolu olduğunu gördüm.
Ayrıca o çok güvendiğim kurum hakkında duyduklarım, oğlumun benim farkında olmadığım zamanlarda yaşadığı stres, bir de bunun onun gelişimini etkilemesi...
Çok şükür ki bir şeyler vesile oldu gözümüz açıldı ve şimdi çok daha güvenebileceğimiz bir kurumdayız. Ama o kadar sarsıldım ki her şeye tereddüt ve şüpheyle yaklaşıyorum.
Tabi bu arada zaman hızla akıyor, kuzum büyüyor ve şimdi de 4 yaş dönemini yaşatıyor :) olsun sağlığı yerinde olsun, mutlu, huzurlu olsun tüm strese değer. Hayatta tutunacak başka dalımız yok anne olarak insan olarak. Ülkemizin geleceği aydınlık sağlıklı ve huzurlu gelecek yaşayabilmeleri için biz güçlü olmalı ve çocuklarımıza destek olmalıyız. Yoksa bana kalsa şimdiye çoktan koyvermiş ve sürükleniyordum. Ayakta durabiliyor ve gülümseyebiliyor ve karşımdakini affedebiliyorsam hep senin sayende güzel oğlum. mis kokulum huysuzum çapkınım :)
okulda balon uçuruken ki dileğin küçük kırmızı araba ve parkta oynamak :) ne istedin dediğimde de sadece bende olanları istedim dedin ya beni en derinde vurdun :) :) umarım hep böyle mütevazi ol güzel oğlum merhametli oğlum
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder